Αναγνώστες

Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2015

Εγώ Θέλω, Πριγκηπέσσα,

Δημοσιεύτηκε στις 19 Μαΐ 2014
Τίτλος: " Εγώ Θέλω, Πριγκηπέσσα "
Πρώτος Στίχος: " Στην Ελλάδα, Δε Μπορώ "
Σύνθεση: Τούντας Παναγιώτης / ( Τσαούς Γιοβάν
Ή Εϊτζιρίδης Γιάννης Ή Ετζιρείδης Ή Ετσεϊρίδης )
Στίχοι: Τούντας Παναγιώτης / ( Τσαούς Γιοβάν
Ή Εϊτζιρίδης Γιάννης Ή Ετζιρείδης Ή Ετσεϊρίδης )
Ερμηνεία: Περπινιάδης Στυλιανός Ή Στελλάκης
Τόπος / Έτος: Αθήνα / 1936
Δίσκος: His Master's Voice Ελλάδος AO - 2319 / OGA - 377.
Χορός / Ρυθμός: Χασάπικος

Στην Ελλάδα, Δε Μπορώ,
Μια Γυναίκα Για Να (Έ)'βρω,
Έχει Όμορφες, Πολλές,
Μα (Εί)'ναι Μάνα Μου, Φτωχ(ι)ές,

Εγώ Θέλω, Πριγκηπέσσα,
Από Το Μαρόκο, Μέσα,
Να (Έ)'χει Λύρα, Με Ουρά,
Να Γυναίκα, Μια Φορά,

(Ε)πέρ(υ)σι, Πέρασε Από (Ε)'δώ,
Κι Έψαχνε Να (Έ)'βρεί, Γαμπρό,
Χωρίς Να Το Ξέρω Εγώ,
Μάνα Μου, Να Σε (Ε)'χαρώ,

Μ'(ε) Είδε, Κάτω Στο Πειραία,
Στου Τσελέπη, Με Παρέα,
Και Από Τότε, Μ'(ε) Αγαπά,
Και Μου Στέλνει Και Λεφτά,

Θα Με Κάνει, Βασιλιά,
Πέρα (Ε)'κεί, Στην Αραπιά
Κι Όλα Της, Θα Τα (Έ)'χω Εγώ,
Μάνα Μου, Να Σε (Ε)'χαρώ,

Δεκαοχτώ Βαγόνια, Λύρες,
Κοκαΐνες Και Νταμίρες,
Κάθε Είδους, Αργιλέ,
Με Διαμάντια Όλο, Ντουμπλέ,

Θα Μου Πάρει, Μπαγλαμά,
Φίλντισι Και Μάλαμα,
Κι Ό,τι Άλλο Θέλω Εγώ,
Μάνα Μου, Να Σε (Ε)'χαρώ,

Πεντακόσ(ι)οι Δερβισάδες,
Θα Μας Φτιά(χ)νουν, Τους Λουλάδες,
Να Φουμάρουμε Γλυκά,
Στον Χρυσό Μας, Τον Οντά,

Εγώ Θέλω, Πριγκηπέσσα,
Από Το Μαρόκο, Μέσα,
Να (Ε)'χει Λύρα, Με Ουρά,
Να Γυναίκα, Μια Φορά._
  • Κατηγορία

  • Άδεια

    • Τυπική άδεια YouTube
Ένας μάγκας στον τεκέ μου τσάκισε τον άργιλε μου
Πέταξε και το καλάμι και με άφησε χαρμάνη Έσπασε τον μπαγλαμά μου, που τον είχα συντροφιά μου Μου περνούσαν οι καημοί μου και οι αναστεναγμοί μου Μάγκα, θα σε ξεφτιλίσω και το αίμα σου θα χύσω Με αυτό που μου 'χεις κάνει και με άφησες χαρμάνη Άρπα, Νώντα, το μαχαίρι, δώσε μου το, ρε, στο χέρι Για τον μάγκα θα τσακίσω και εδώ θα ξεψυχήσω

ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ χασάπικο του Γιοβάν Τσαούς. Ηχογραφήθηκε το 1936, παίζει η ορχήστρα του.

Γιοβάν Τσαούς,αξεπέραστος.όταν έπαιζε όσοι ήταν μπροστά άφηναν από σεβασμό τα όργανά τους.

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΕ Ο ΓΕΝΙΤΣΑΡΗΣ

να το παιζει ο μπαρμπας μου στην βεράντα της πολυκατοικίας του (92) ετων και να βγαινουν τα γεροντια από της γυρω πολυκατοικίες και να σφυρίζουν...ανατριχίλα.....παλιός ρεμπέτης (με τρίχορδο που μου το έκανε δώρο) στην πάτρα και στον πειραιά ηταν η κομπανία τους.

Zεϊμπέκικο του Στέλιου Κερομύτη. Το ερμηνεύει ο ίδιος. Ηχογραφήθηκε το 1937

Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2015

Στοιχεία Ιστορίας του ρεμπέτικου τραγουδιού

Πειραιάς Στο κέντρο ο Μπάτης, διακρίνονται ο Γ. Παπαϊωάννου, ο Στράτος Παγιουμτζής 
γράφει ο Γεώργιος Μ. Ζησιμόπουλος
                     Ι. ΣΤΙΧΟΙ
Αξιοπαρατήρητο είναι ότι στους στίχους του Ρεμπέτικου παρά το ότι στις αρχικές τουλάχιστον φάσεις της διαμόρφωσης του οι άνθρωποι που ασχολήθηκαν με αυτό δεν είχαν σχολική παιδεία, δεν παρατηρούνται σφάλματα. Το νόημα δίνεται με σαφήνεια, χωρίς ακροβατισμούς, χάσματα, και συντακτικά λάθη. Την απάντηση θα την χαρακτηρίζαμε απλή: Οι στίχοι του πατούν στέρεα στη Δημοτική παράδοση της οποίας υπήρξαν συνέχεια στον αστικό χώρο. Στα πρώτα τραγούδια του είδους έχουν ενσωματωθεί αυτούσιοι στίχοι από το δημοτικό τραγούδι. Σε πολλά τραγούδια για παράδειγμα του Μάρκου Βαμβακάρη συναντάμε στίχους όπως «ο βράχος ο ξερόβραχος λίγο νεράκι στάζει μα η δική σου η καρδιά μήτε του βράχου μοιάζει» ή «ψηλά τη χτίζεις τη φωλιά και θα λυγίσει ο κλώνος και θα σου φύγει το πουλί και θα σου μείνει ο πόνος».,

Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2015

Τα ταμπαχανιώτικα......ΦΟΥΣΤΑΛΙΕΡΗΣ- Ο «ρεμπέτης» της Κρήτης

Μοναχικός ταξιδιώτης στον μεγάλο μπαξέ της κρητικής μουσικής παράδοσης είναι ο Στέλιος Φουσταλιεράκης (Φουσταλιέρης). Μεγάλωσε με μικρασιάτικα τραγούδια, έγινε δεξιοτέχνης στο μπουλγαρί, έπαιξε με τους Κρητικούς μαστόρους της μουσικής αλλά -μοναδική περίπτωση- ταίριαξε και με τους μεγάλους ρεμπέτες. Ο απόηχος της μουσικής του παραμένει ζωντανός, παρότι πολλοί πήραν τα τραγούδια του δανεικά και… αγύριστα.Ο Στέλιος Φουσταλιεράκης γεννιέται το 1911 στο Ρέθυμνο. Παίρνει το όνομα του πατέρα του, που δεν γνώρισε αφού σκοτώθηκε σε δυστύχημα όταν η μητέρα του, Κυριακούλα, ήταν πέντε μηνών έγκυος. Πηγαίνει στο νυχτερινό σχολείο ως τα 11, στην τρίτη δημοτικού, κ’ ύστερα αρχίζει τη μαθητεία του στην τέχνη του ρολογά. Αυτό θα είναι και το «κανονικό» του επάγγελμα. Η αγάπη του, όμως, για τη μουσική ξυπνάει πολύ νωρίς και με το πρώτο του μισθό, δυο χρόνια αργότερα, αγοράζει ένα μπουλγαρί που είχε ξεμείνει σε κάποια ταβέρνα. «Εκείνη την εποχή το Ρέθυμνο ήταν γεμάτο από μπουλγαριά. Κάθε ταβέρνα είχε κι από ένα. Εκεί πήρα τα πρώτα μου ακούσματα. Έβλεπα τους άλλους που παίζανε και -στο λόγο της αντρικής μου τιμής- έκλαιγα!» Θείος του ήταν ένας ξακουστός λυράρης, ο «Καρεκλάς».

Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2015

Ρεμπέτικα τραγούδια για τον πόλεμο του 1940. Rembetika songs about the war of 1940

O Μάρκος Βαμβακάρης και ο Παναγιώτης Τούντας έγραψαν τα περισσότερα τραγούδια για τον πόλεμο του 1940.Ο πόλεμος του 1940 είναι μελωδικά συνυφασμένος, όπως όλοι γνωρίζουμε, με την φωνή και τα τραγούδια της Σοφίας Βέμπο. Η «τραγουδίστρια της νίκης» με τις ερμηνείες της κρατούσε υψηλό το εθνικό φρόνημα και διατράνωνε την πίστη για την τελική δικαίωση.
Επίκαιροι στίχοι, συχνά με σκωπτική διάθεση για τον εχθρό, πάνω σε παλιότερες ή νέες μελωδίες δημιούργησαν τα χιλιοτραγουδισμένα λαϊκά εμβατήρια του έπους, που ακούγονται με την ίδια διάθεση ως σήμερα.

Μέσα στο 1941 έφυγε από την ζωή ο Ανέστος Δελιάς ή Ανεστάκι ή Αρτέμης: Ο Δελιάς γεννήθηκε στην Σμύρνη το 1912. Ο πατέρας του ήταν περίφημος μουσικός. Ο Δελιάς ήρθε στην Αθήνα μετά το 1922 και εμφανίστηκε το 1928 παίζοντας κιθάρα, ενώ μετά το 1930 άρχισε να παίζει μπουζούκι. Μαζί με τον Μάρκο Βαμβακάρη, τον Στράτο Παγιουμτζή και τον Γιώργο Μπάτη συγκρότησαν την θρυλική ´Τετράδα του Πειραιώς´, την πρώτη δηλαδή ρεμπέτικη κομπανία με μπουζούκια που εμφανίστηκε το 1934, στου Σαραντόπουλου, στην Ανάσταση του Πειραιά. Ο Δελιάς ήταν πολύ αγαπητός. Στην ζωή του μοιραίο ρόλο έπαιξε μια πόρνη, η οποία τον έριξε στην πρέζα. Η ίδια πέθανε στις αρχές της δεκαετίας του ’80.