"Ο μποέμικος ο δρόμος με ξεγέλασε πολύ.
Τον ενόμισα διαμάντι κι αποδείχτηκε γυαλί"...
Petter Zennström, 1982
Όταν μπαίνουν νέα κορίτσια στην ιστορία του ρεμπέτικου, καταπιεσμένα συνήθως απ΄την οικογένεια, από διάφορες ιδεολογίες, είναι λογικό να γοητεύονται. Ακούνε κάποια τραγούδια, όπως γιά παράδειγμα το παρακάτω του Βασίλη Τσιτσάνη
...
Τρέξε, μάγκα, να ρωτήσεις
(H ντερμπεντέρισσα)
Odeon 7399, (1947)
Στέλλα Χασκίλ, Μάρκος Βαμβακάρης, Βασ. Τσιτσάνης
...
Tρέξε , μάγκα, να ρωτήσεις να σου πουν ποιά είμ΄εγώ.
Είμ΄εγώ γυναίκα φίνα, ντερμπεντέρισσα,
που τους άντρες σα τα ζάρια τους μπεγλέρισα.
...
Δε με συγκινούν αγάπες, φτάνει να καλοπερνώ.
Κάθε βράδυ να τραβάω το ποτήρι μου
και να σφάζονται λεβέντες γιά χατίρι μου.
...
Πως θα γίνω εγώ δική σου, πάψε να το συζητάς.
Δε γουστάρω τις παρόλες, σου ξηγήθηκα,
στις ταβέρνες και στα καμπαρέ γεννήθηκα!
...
Με καλή παρέα και με τη βοήθεια του κρασιού , ένα νέο κορίτσι φτάνει σε έκσταση με τέτοιους στίχους. Μέσα στην ορμή της "απελευθέρωσης", την ακούω να λέει, "πωπώ, αυτές ήταν γυναίκες!" και δε το ψάχνουν παραπέρα (γιατί να το κάνουν;) και τη βρίσκουν παντοιοτρόπως...
...
Τα τραγούδια, σα το παραπάνω, βαφτίζονται "φεμινιστικά" απ΄αυτές που πέφτουν σούμπιτες στην παγίδα, ή "ψιλοφεμινιστικά" απ΄τις άλλες που δε τσιμπάνε τελείως, αλλά κρατάνε μιά πισινή.
...
Παρεπιπτόντως, σε κάποιο forum η moderator (συντονίστρια) σχολίαζε ότι κι ο Καραγκιόζης ήταν ψιλοφεμινιστής (...)
Όλα τα πράγματα όμως έχουν δυό, τουλάχιστο, πλευρές. H μιά βρίσκεται στο φως και η άλλη βρίσκεται στο σκοτάδι. Ο κακός λύκος, περιέργως, κινείται στο φως...
...
Επειδή τό΄χω ξαναθίξει το θέμα θα αναφέρω κάποιες κωδικές λεπτομέρειες. Αν υπάρχει ενδιαφέρον μπορείτε να δείτε αναλυτικότερες πληροφορίες στα
...
...
1. Οι στίχοι αυτών των τραγουδιών είναι γραμένοι από άντρες (αν αυτό λέει από μόνο του κάτι)
...
2. Οι τάσεις των νέων γυναικών, κύρια στη δεκαετία του ΄30, προς ένα πλησίασμα της μαγκιάς, ελεύθερες σχέσεις, απεξάρτηση από τις συντηρητικές αρχές του σογιού και συμμετοχή στη ρέμπελη, ρεμπέτικη ζωή, είχαν συγκεκριμένους λόγους και ήταν βραχυπρόθεσμες.
...
α. Το μεγαλύτερο μέρος των 1,6 εκ. προσφύγων που ήρθαν στην Ελλάδα αποτελούνταν από γυναίκες ανύπαντρες, ή που ή ήρθαν χωρίς τον άντρες τους που χάθηκαν ή κατακρατήθηκαν απ΄το τουρκικό κράτος, παιδιά κάτω των 12 ετών και ενήλικες άνω των 50, που θεωρούνταν μεγάλη ηλικία τότε. Υπήρχε δηλαδή έντονο πρόβλημα λειψανδρίας, και εξαιτίας των πολέμων.
...
β. Οι γυναίκες πρόσφυγες άρχισαν να δουλεύουν και σε εργοστάσια, πράγμα που τους έδωσε κάποια οικονομική ανεξαρτησία.
...
γ. Το πέρασμα κάποιων απ΄αυτών στη "ρεμπέτικη ζωή" ήταν, κυρίως, αποτέλεσμα απελπισίας και έλλειψης πίστης γιά το μέλλον. Ακόμα, οι συμπεριφορές τους ήταν επηρρεασμένες κι απ΄το θαμπό απόηχο του φεμινιστικού κινήματος που έρχονταν από το εξωτερικό.
...
Οι διάφοροι θαυμασμοί γιά τις "ντερμπεντέρισσες" γυναίκες παρακάμπτουν το γεγονός ότι πολλές απ΄αυτές είχαν περάσει στην πορνεία. Αυτό δεν αναφέρεται σα μομφή, αλλά σαν υπενθύμιση.
Γρήγορα, η συντριπτική πλειοψηφία απ΄αυτές, κατάλαβε το αδιέξοδο, αποσύρθηκαν και "αποκαταστάθηκαν" με γάμο. Κάποιες ελάχιστες συνέχισαν.
...
Ας μη ξεχνάμε τέλος πως ο ίδιος ο καπιταλισμός στη βιομηχανική επανάσταση που χρειαζόταν εργατικά χέρια, έσυρε τις γυναίκες στην αγορά εργασίας, προσθέτοντάς τους ένα ακόμα βάρος ευθυνών, εκτός της φροντίδας του σπιτιού.
...
Χαρείτε λοιπόν τα τραγούδια αλλά, μη τα πολυ-πιστεύετε.
...
Δε χάνετε αν μετρήσετε αυτές που τραγούδησαν γιά να δείτε, πόσες παρέμειναν και, πόσες μίλησαν γιά τη ζωή τους ως "ντερμπεντέρισσες"...
