«Τα πιο ωραία λαϊκά, σε σπίτια με μωσαϊκά τα είχαμε χορέψει...» κι ο
νους πάει πίσω στα πάρτι με βινύλιο και στις δεκαετίες του ΄60 και του
΄70, που η αθωότητα ήταν ακόμη εδώ... Στα τέλη της επόμενης δεκαετίας,
δηλαδή τέλη του ΄80, ο δίσκος, η βελόνα, το πικάπ, και το βινύλιο χάνουν
σιγά-σιγά την αίγλη τους και ξεχνιούνται μέσα σε κούτες, πατάρια,
αποθήκες. Μετατρέπονται σε
μουσειακό είδος.
Τα δεδομένα, όμως, φαίνεται πως έχουν αλλάξει.
μουσειακό είδος.
Τα δεδομένα, όμως, φαίνεται πως έχουν αλλάξει.